Na twee dagen stralend mooi weer in Fiordland, was het weer tijd voor grijs en regenachtig weer. Eerder schreef ik over 6 meter regen per jaar dat er valt, dit blijkt een understatement te zijn. De officiële cijfers zeggen meer dan 7 meter regen per jaar, en met meer dan 200 dagen per jaar dat het regent zijn de kansen op een tramp in de regen groter dan in droog weer.
Dag één begon dus in de regen, eigenlijk had ik die dag nog best geluk want het grootste deel van de track heb ik in droog weer afgelegd. Maar wat is er vervelender dan hiken in de regen? Hiken in de mist! Vet balen van het uitzicht (geen dus), een side track naar de Key Summit leverde daarom drie kwartier peentjes zweten onder de te warme regenjas en nul foto's op. Ik kon alleen maar genieten van het 'uitzicht' op lager niveau, en aan het mooiheidsgehalte daarvan (ik was zelfs onder de indruk van de watervallen, welke me normaal niet kunnen interesseren), kon ik alleen maar aannemen hoe grandioos al het andere uitzicht moest zijn geweest! Ik wenste om regen, storm, kou, hagel en vorst! Alles in ruil tegen een uitzicht, maar mijn gebeden werden niet verhoord.
De tweede dag was niet veel beter weer voorspeld, dus ik hield al rekening met de ergste scenario's (nul foto's voor de blog en 'weggegooid' geld voor de hut en te dure shuttle). Maar om toch mezelf niet voor het hoofd te slaan dat ik een side track niet had kunnen doen omwille van de tijd, en niet omdat er geen uitzicht zou zijn, besloot ik om zeven uur te starten om genoeg tijd te hebben voor de gehele track en op tijd bij de shuttle te zijn. En op zich had ik niet eens te veel pech met het weer. Oke, het grootste gedeelte blijft nog mysterieus voor mij en een hike naar de top van de Conical Hill heb ik ook maar overslagen, maar de zon brak een paar momenten door op goede fotoplekken, en ik heb getramped in de sneeuw! Ik was alleen maar blij met met goed uitgeruste tramping gear die mij min of meer droog en warm hield en het leverde nog wel een aantal mooie plaatjes op. Na de afdaling vanaf Alpine gebied, kwam ik allerlei daghikers tegen in korte broek en t-shirt: huh!? In Glenorchy/Queenstown bleek gewoon de zon te schijnen (één blik omhoog zei mij gelukkig genoeg!).
Aan het einde van deze tramp kan ik alleen maar toegeven hoe veel invloed het weer op de beleving van je trip heeft, én hoe snel het weer kan omslaan (in Alpine gebied), én hoe belangrijk het is om goede trampinggear te hebben (om het trampen nog enigszins leuk te laten) én hoe moeilijk het dus is om je tramp goed te plannen én dat mijn lijst met dingen die ik wil doen wanneer ik terug kom in Nieuw Zeeland (de routeburntrack in mooi weer afleggen!) alleen maar langer wordt!
P.S. Snowing selfies are the best!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten