Stewart Island

Tramping: I just can't get enough. Daarom besloot ik om de laatste dagen voor kerst te trampen op Stewart Island. Als er iets dit jaar aan mij voorbij gaat, is het wel kerstmis (en oud op nieuw). Ik associeer kerst namelijk met koude, donkere dagen, hopende op een witte kerst. Hier is kerst een hele andere beleving. Met de lange en 'warme' dagen vervangen barbecues op het strand onze kerstdiners bij de open haard. Door het reizen krijg ik sowieso de helft van de kiwi kerstperikelen niet mee, als ik dan af en toe een kerstliedje op de radio voorbij hoor komen of een opgetuigde kerstboom in het hostel zie staan, besef ik me weer dat het bijna kerst is! Gelukkig maar, als ik nu in een koud en donker land was, had ik me waarschijnlijk eenzaam gevoeld. Nu kan ik tenminste gewoon doen wat ik hier het liefste doe: hiken!

Stewart Island dus, dit eiland bestaat grotendeels uit ongerepte natuur. Het Rakiura National Park beslaat ongeveer 85% van het eiland en één van de negen Great Walks, genaamd de Rakiura Track vormt een klein deel van alle tracks die je er kan hiken. Met het vliegtuig vloog ik er in 20 minuutjes naar toe, dit was al een hele ervaring op zich. Mooie uitzichten en veel turbulentie waardoor ik me enigszins 'wagenziek' voelde. Waar Stewart Island het meest om bekend is, zijn de diverse vogels die je er kan spotten en met name de kiwi. Nu was mijn illusie dat ik de kiwi wel tegen zou moeten komen tijdens drie dagen en twee nachten op het eiland, maar helaas bleef het bij het herkennen van het geluid van een kiwi op afstand. De kiwi is erg verlegen en komt alleen tevoorschijn in de nacht. Er is echter één plek op Stewart Island waar grotere kans hebt om kiwi's overdag te spotten, en dat is Mason Bay. Alleen om hier te komen, ben je al twee dagen hiken door de modder en moeilijk passeerbare creken verder, dit was mij de uitdaging nu niet waard.

De track viel me ook iets tegen, waarschijnlijk omdat ik te veel verwend ben met mooien uitzichten de afgelopen dagen. De eerste dag was wel heel mooi over stranden en deed me aan Abel Tasman denken, de andere twee dagen waren voornamelijk door de bush en weinig spectaculair. En ik had de afstanden overschat, deze waren maar heel kort waardoor ik mezelf verplichtte om iedere mogelijke sidetrack erbij te nemen, Wie ik onderweg nog wel tegenkwam: de kaka, de tui, de wood pigeon, een possum en een hert, echter allemaal te snel of te schuw om ze vast te leggen op camera.

Merry Christmas!