In mijn vorige blogs schreef ik over tramping en hiking zonder verschil te maken tussen de termen. In Nieuw Zeeland wordt de term tramping namelijk gebruikt voor meerdaagse tochten in de outback met een rugzak volgeladen met eerste levensbehoeften, en hiking is het wandelen in de bergen (meestal ook met rugzak vol met rantsoen e.d.). Op het eerste oog weinig verschil dus, trampen klinkt gewoon wat stoerder dacht ik. Maar ik heb het verschil ondervonden in vergelijking met de Lake Wakaremouna track (dat was trampen) en nu na de Queen Charlotte track. Dit was definitely hiken; overdag slechts een dagrugzak gevuld met water, lunch, fotocamera, zomnebrand en regencap tijdens de tracks, 's avonds een verfrissende douch en 's nachts verblijf in een zacht bed in een backpackers of homestay en een watertaxi die je grote bagage per dag versleepte naar plek van bestemming! Eigenlijk dus gewoon hiking de luxe. En ik moet zeggen dat me dit ook wel goed is bevallen, maar voorlopig geef ik de voorkeur aan trampen!
Nu staat het volgende avontuur me te wachten, als telg van Ad en Miranda ga ik mee op reis voor 2,5 week de westkust van het zuidereiland verkennen. Abel Tasman Coast track staat als eerste op het programma, waar ik ook mijn verjaardag zal vieren (no reception!). Can't wait!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten