This is Fiji!, (ja als in 'This is Africa'), dit gevoel kreeg ik de eerste twee dagen in Fiji. Fiji lijkt in mijn optiek ook wel enigzins op Afrika, tenminste het Afrika waar ik 3,5 jaar geleden was: grote markten / stalletjes langs de weg waar locals hun groenten en fruit verkopen, voor té hoge prijs aan toeristen, kindjes aan de kant van de weg die naar je zwaaien en 'Bula' roepen (=hallo), vrolijke muziek, chaotisch verkeer, drie uur wachten op iemand waarmee je een afspraak hebt, de warmte, de palmbomen, vriendelijkheid! Maar het is ook wel anders, minder armoedig en minder vies; tussen de local shops zitten normale tot hele goede winkels, ik zie geen kindjes met bolle buikjes en/of zonder kleren rondlopen en de mensen zijn iets minder opdringerig.
Ik moest even wennen en omschakelen, en had zelfs een dipje, na drie maanden alles zelf makkelijk kunnen regelen, ben ik nu ineens afhankelijk van anderen. Maar na anderhalve dag was ik geacclimatiseerd en had ik zelfs mijn eerste activiteit erop zitten. Ik wilde graag namelijk nog wel iets van het land zien voordat ik ga chillen op één van de Yasawa eilanden. Door het regenseizoen was het regenwoud hier in de buurt geen optie, (too muddy en iets met een flood) maar de zandduinen in Sigatoka wel. In de lonely planet zijn deze beschreven als 'niet zo indrukwekkend als de Sahara', maar ik was toch wel behoorlijk impressed! Helaas heeft mijn tweede camera het hierbij begeven doordat er zand in is gekomen (oepsie!). Super balen dus en we moesten hierdoor eerder de trip onderbreken om op zoek te gaan naar een nieuwe camera. Maarr, ik heb nu wel een onderwatercamera in bezit, dus de verwachtingen van de onderwaterwereld rondom het eiland Waya / Octopus resort (Ja Ingrid Octopus it is!), waar ik nu net ben beland, zijn hoog!
P.S. Omdat mijn verhalen allemaal grotendeels enthousiast en positief zijn (en dit is ook naar waarheid, maar er zijn natuurlijk altijd ook minder leuke kanten aan het reizen), heb ik besloten om dit stuk wat ik 1,5 dag geleden heb geschreven in mijn dagboek ook te publiceren:
Ik probeer me maar te focussen op het positieve: er is een zwembad, wifi vanaf 10 uur 's ochtends (??), de zon schijnt, morgen vind ik het waarschijnlijk niet meer zo erg, over tien dagen wil ik waarschijnlijk niet eens naar huis en nog waarschijnlijker over twee weken ben ik in Nederland en heb ik heimwee naar de hitte!
P.S. II: gues who's right? Inmiddels begeef ik me in paradise en geniet ik van het snorkelen en heb ik vanmiddag mijn eerste introductie subadive gehad!
Hoi Carlijn! Wat leuk om je reisverhalen te blijven lezen! Ik word er ook helemaal positief van. en ook gelezen dat niet alles is "like heaven". das vervelend. super vet dat je je eerste duik gedaan hebt. het klinkt goed. groet, Jet B.
BeantwoordenVerwijderen